कविता - एक थेंब

 

अवशेषच धरून बसावे 

इतकी उत्कट सय नाही 

हौसेने घाव मिरवावे 

एवढं वेडं वय नाही 

पूर्वजांना क्षमा केल्यावर 

पाचोळा उडून जातो 

पिल्लांना मुक्त करताच  

झरा पुन्हा वाहू लागतो 

लगटणारा वारा देतो 

नवा शाप शोधाचा 

घे मागून काजव्याला 

एक थेंब तेजाचा